Bonk bij schakelen.

[Gerard4t]

Na mijn geslaagde vervanging van de hoofdkoppelingscilinder is het een stuk lastiger geworden om bonk-vrij te schakelen, verder werkt alles goed.
Het aangrijppunt van de koppeling is weinig of niet veranderd, dus het lijkt daar niet aan te liggen.
Toen de oude hoofdkoppelingscilinder het vrijwel begeven had gebeurde er wel iets dat mogelijk de oorzaak is:
Toen ik op de bewuste ochtend, nog geheel ongewis van het mankement de motor gestart had liet ik, na in 1 geschakeld te hebben, de koppeling opkomen om weg te rijden. Het aangrijppunt lag echter en stuk lager met als gevolg dat de koppeling onverwacht vroeg koppelde, dit ging met een behoorlijke klap, de auto maakte een sprongetje en de motor sloeg af.
Nu weet ik me van een plaatje te herinneren dat eer in de koppeling een stel veren zitten die klappen moeten opvangen, zouden deze veren nu defect zijn geraakt, of zit ik nu verkeerd te denken?
Ik hoop dat ik nog even met de auto door kan rijden, nu even weinig tijd voor wat omvangrijkere reparaties.

Alvast maar weer dank voor de reacties.

[Erik Peters]

Aangezien je een Td5 hebt zitten er geen dempingsveren in de koppelingsplaat, die zitten in het twee-massa vliegwiel en die gaan niet zo maar kapot.
Het bonken zal wel een optelsom zijn van allerlei kleine spelinkjes in de aandrijflijn.
Mijn 300 Tdi bonkt iets meer dan mijn Td5 (beide hebben nu iets meer dan 2 ton gereden). Bij de 300 Tdi maar eens een keer kijken naar de spines in de meenemers (achter).
Het is natuurlijk ook mogelijk dat je nu wat oplettender bent waardoor het nu pas opvalt.

Groet,

Erik.

[JohanFreelander]

Wat vervelend dat het nog niet top is.
Hoe is de afstamd tussen het draaipunt bovenin het koppelingspedaal (onder dat plaatje met 6 schroefjes)
en de twee stelmoertjes?

Indien te groot zal de koppeling veel te snel aangrijpen.

Groet Johan

[Gerard4t]

Erik: Speling heeft er altijd al in ruime mate op gezeten. Veren zitten er dus wel in alleen op een andere plaats dan ik dacht, maar ik heb dan ook nog nooit iets met de koppelingsplaten of het vliegwiel gedaan. Kan er door een eenmalige flinke klap in de aandrijflijn zomaar meer speling komen zonder dar er verder is stuk is? ik hoor geen andere geluiden van normaal.

Johan: Ik heb bij de demontage goed opgelet hoe e.e.a. in elkaar zat, er zat op het punt dat je noemt geen speling, de zelfborgende moer zat vrij strak aangedraaid tegen de bus van het draaipunt. Ik heb ook, voor demontage van de twee tegen-elkaar vastgezette (lage) moeren, de afstand opgemeten tussen het raakvlak van die moeten en de montageflens van de cilinder en die overgenomen naar de nieuwe cilinder. Na montage en vullen voet het pedaal weer als vanouds. Ik heb inmiddels 235.000 km met de auto gereden, dus dat gevoel zit wel snor denk ik.

[Erik Peters]

Er kan altijd een veer breken en wat dat betreft kan er ineens extra speling ontstaan.
En de kans op breken wordt groter naarmate de veer langer in gebruik is (en mogelijk wordt overbelast).
Het kan wel dat door bruusk op laten komen van de koppeling een veer breekt in het twee-massa vliegwiel. Ik zou daar voorlopig gewoon mee doorrijden. Mochten er stukjes veer 'uitvallen' dan eindigen die onder in het koppelingshuis (en niet zoals bij veren in de koppelingsplaat, ergens tussen koppelingsplaat, drukgroep of vliegwiel en daar de goede werking van de koppeling verstoren).

Kennissen trokken de nodige jaren met een Toyota HiLux met daarop een camperunit door Zuid Amerika. Zware camperunit, dus er waren al luchthulpveren gemonteerd voor vertrek en dat ging een aantal jaren goed. Er brak een veerblad die ook nog eens door de luchtbalg prikte.
Aan die kant is toen een zwaarder verenpakket onder gezet. Later brak aan de andere kant ook een veerblad dus daar ook een ander verenpakket.
Waarom niet meteen beide kanten vroeg ik (dat had ik gedaan). Maar dat deden ze daar in Zuid Amerika niet (de andere kant deed het toch nog).
Inmiddels zijn ze weer in Nederland voor een sabbatical jaar.

Groet,

Erik.

[Landmarcs]

Het is natuurlijk ook mogelijk dat je nu wat oplettender bent waardoor het nu pas opvalt.

't Kan heel goed het Nocebo-effect zijn.

Door het ene gebrek ben je getriggerd op het opmerken van alles wat je eerder (nog) niet opmerkte.

Daarnaast is het natuurlijk zo dat het hebben en rijdend houden van een auto een voortdurend verval, en dus de strijd daartegen, met zich meebrengt.   Wat betreft dat verval is het niks nieuws, levende materie heeft er ook last van, bij de dode materie was er iets met "thermodynamica".

De meest gebruikelijke bron van toenemend "gebonk" zijn de geleidelijk verslijtende meenemers (een keertje minder subtiel koppelingsgebruik kan daarbij wellicht een merkbaar verschil opleveren omdat alles even wordt "opgeschud").
Wat overigens ook "gebonk" kan opleveren: iets speling op de montage van de cardan-as op de hand-remtrommel.
Dit komt niet vaak voor maar het gaf bij mijn Td5 indertijd ineens een zorgelijk gebonk.   De "specialist" die ik er naar liet kijken herkende het ook niet direct. Ik kan me voorstellen dat een keertje minder subtiel koppelen hier nog eerder een ineens merkbaar verschil kan opleveren, het verschil tussen nog net vast en merkbare speling.
Overigens is "gebonk" meestentijds de optelling van kleine spelingen ... en die kleine spelingen worden alleen maar groter.

Groeten MarcS

PS  Een extreem voorbeeld van het Nocebo-effect is de "kandidaten-ziekte".  Studeer je medicijnen en leer je meer en meer over allerlei ziekten dan kon er vaak het moment dat de "kandidaat" - de steeds meer bijlerende aspirant arts - een of meer kwalen bij zichzelf gaat vermoeden.
Op een ander (medisch) vlak geeft het Nocebo-effect een onmogelijke paradox: Lees je de bijsluiter, de gebruiksaanwijzing (of dit forum) niet dan kan je een gelukzalige onwetendheid door het leven gaan, of in onwetendheid doorlopen (of doorrijden) met een kwaal die je beter eerder had kunnen voorkomen.  In de Bijbel heet dat dan (vereenvoudigd): "Zalig zijn de armen van geest", of met andere woorden: kennis maakt je wijzer maar niet gelukkiger -- overigens zorgt dit alles er wel voor dat de pessimist langer leeft.

[Gerard4t]

Dank weer voor alle bijdragen, ik hield even een paar dagen internetpauze, vandaar de wat late reactie van mij.
Ik heb inmiddels het bonken wat beter onder contrôle, bij goed opletten waar het gedaan nu precies pakt blijkt dat toch op een iets hoger punt te liggen dan eerst, wellicht dat dat verschil aan het bonken bijgedragen heeft.

Voorlopig hobbel ik verder met de rode 110, binnenkort weer even naar Denemarken om huizen te bezichtigen.

PS: gereedschap gaat altijd mee, is al een keer of wat van pas gekomen.