Toch even kort verslag doen van mijn eerste 4X4 tochtje met onze "nieuwe" landrover uit 2001. Wij Jan en Barbara en onze 4 kinderen in de auto gepropt ( een 110 is nog best klein als er veel warme kleren en 6 personen mee moeten). We hebben wel 4x4 ervaring in ijsland (landrover) en Namibie (Toyota Hi ace) maar dit is onze eigen auto en Furstenau leek ons een goeie plek de auto te leren kennen, en meer te weten te komen over de ideale inrichting.
Het was zeer regenachtig en dus super modderig in het bos. Ik heb weliswaar goede winterbanden onder de td5 110 zitten (Nokian HAKKAPELIITTA LT2 235/85 R16) maar ik kan jullie vertellen dat dat in de modder niet altijd de juiste keuze is. De eerste nacht vroor het 6 graden maar het was te doen in de tent op het dak en in de auto (standkachel licht klaar voor inbouw).
Toen lekker gaan rijden door het bos (we ware de enige gedurende twee dagen). Al na 30 minuten zaten we vast in de modder (onszelf gelukkig uitgelierd). Buiten de extreme modder ging het wel goed al waren de poelen behoorlijk diep door de vele regen. gevolg twee keer water tot over de moterkap, geen doek voor de gril en we hebben geen snorkel dus een beetje mazzel gehad dat er geen water in de luchtinlaat is gekomen. Wel volop water in de kachel inlaat die er dus mee ophield. Verder rijden was geen optie want door het natte weer en 6 personen besloeg alles direct. Gelukkig was het de zekering die het had begeven door het oppompen van het water. Een nieuwe zekering bracht uitkomst. De dag erna zonder kinderen nog een rondje gedaan met Barbara achter het stuur (ze rijd super) ging het uiteindelijk onverwacht goed mis. Alle verdachte waterpoelen gepeild maar soms zit het venijn in een klein poeltje. Direct de diepte in tot bovenkant banden en wat erger was wielspin, diflock, vooruit, achteruit vast midden in de poel met hier en daar nog wat ijsschotsen.
Laarzen uit getrokken en op mijn blote voeten door het koude water naar de lier die ook onder water stond, op de tast de lier los en kabel vastgemaakt aan een boom. Water liep inmiddels de auto in tot boven de pedalen, maar de motor bleef gelukkig rustig lopen. verhaal heeft een goed eind auto er uit kunnen lieren en in mijn onderbroek naar de tent terug gegaan.
Een ding heb ik wel geleerd. Ik haal voortaan eerst de matten uit mijn auto voor ik het terrein in ga. Ik heb nu thuis een flinke klus aan het schoonmaken van die dingen.
Hieronder nog wat foto's van de waterlijn waar we 10 minuten in vast stonden
Respect voor Land Rover van mij mag er best wat onderhoud bijkomen. Vooral het feit dat ik na deze duik alleen even mijn Zekeringsbak heb uitgespoeld (stond 3 cm water in) en gewoon 250Km over de snelweg naar huis kon rijden zegt wel iets over deze auto.
we zijn er blij mee.
