Jelle, Ik kan je uit ervaring zeggen dat met de juiste ingrediënten er verder niet zoveel nodig is om een Defender op zijn gepoetste kant te krijgen.
Nodig zijn: een plaatselijk verijsde weg (zonnig weer, veel wind, sneeuw in de akker, en temperaturen onder nul is genoeg om juist op de top en/of beschutte plekken dit soort verrassingen te veroorzaken), en verder een paar auto's die van schrik gaan remmen. Ik schrok dus aardig van die twee dwazen die remden (en bijna dwars op de weg kwamen) maar dankzij remmen met beleid (en ABS) ging mijn vaart er voldoende uit en bleef ik op de weg. Dan verder een paar tegenliggers en als hoofd-ingrediënt een wit pest-piegeotje. Het witte pest-piege kon dus niet genoeg remmen, kwam waarschijnlijk met net iets meer vaart de helling op, en hij kon ook niet links langs mij want er waren tegenliggers. Ik keek nog in de spiegel, toen ik zelf dacht "da's mooi afgelopen, met zulke verrassingen kan je maar beter wat meer afstand houden" en in de spiegel zag ik dus iets wits rap naderbij komen. De "bumpertest" was niet meer als een wat stevig aankoppelende trein, op het laatste moment had het witte pest-piegeotje nog geprobeerd links langs mij te schuiven, hij trof me dus op de linker bumperette, en dat was genoeg voor een 180º draai (nog voor de gedachte "even wat tegensturen" daar was) en daarna een zijdelingse rol (waar gelukkig geen boom, steen of diep talud was, slechts een greppel halfvol met sneeuw.
Het witte pest-piegeotje was overigens redelijk schade-arm, afgezien van de afgeschaafde rechter veerpoot-ophanging. De solide bumperette heeft z'n werk gedaan (zou mij niet verbazen als het piegeotje ook total-loss was), de bumperette heeft het wel overleefd: hij zit nu op mijn huidige auto.
Groeten MarcS