Landmarcs schrijft:
Ja, ik was wat kort door de bocht (no pun intended, of misschien juist wel).
In principe heb je in het terrein hetzelfde zelfcentrerende effect alleen moet je dan in een mooi egaal terrein rijden met voldoende snelheid (maar dat gaat dan ook want een egaal terrein).
Zodra je langzaam rijdt en het terrein ongelijk wordt neemt de invloed daarvan snel de overhand en "verdwijnt" het zelfcentrerende effect. Is het "terrein" mooi homogeen/egaal maar voldoende "stoperig" (dwz mul zand, veen, klei, modder) dan verdwijnt het zelfcentrerende effect overigens ook heel snel omdat de externe krachten op de band dan snel groter zijn als de zelfcentrerende krachten, en vooral ook omdat het zelfcentrerende effect ook verdampt doordat de band in het "terrein" zakt en dus het mathematische aangrijppunt naar voren verchuift.
Vergelijk dit maar eens met de fiets: een goede makkelijk sturende fiets rijdt bijna vanzelf rechtuit, je kan hem vaak al sturen door de fiets bij het zadel vast te houden. Rijdt je met de fiets door mul zand of grind dan raak je ineens het stabiele stuurgedrag kwijt, hetzelfde geldt als je voorband lek raakt (en het gedrag wordt juist stabieler als je een iets grotere band monteert). Als je het uittekent dan zie je dit effect heel duidelijk.
Blijft dat je een zelfcentrerende stuurdemper heel nauwkeurig moet centreren om geen rare effecten te krijgen.
Groeten MarcS
MarcS,
Vergelijking met een fiets gaat niet op!
De dynamica van een fiets is heel anders. Een fiets heeft een hoge mate van stabiliteit door het gyroscopisch effect van het voorwiel. ........
Bij een stuurinrichting van een auto bestaat het terugstelmoment uit twee delen:
- Pneumatische naloop / pneumatic trail
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Tire_pneumatic_trail.png
- constructieve naloop: door de stand van de vooras levert een dwarskracht op de band een moment om de king pin en dat ga je in het stuur terugvoelen
Hoe het pneumatisch terugstelmoment afneemt in terrein is een leuk item voor onderzoek. Daar is heel weinig over bekend. Ik heb me lang met bandenmetingen op sneeuw en ijs bezig gehouden en zelfs op dat gebied was weinig meetdata beschikbaar.
......
Oftewel als je vind dat er te weinig terugstelmoment is moet je gewoon harder rijden B)
Ik weet dat de vergelijking met de fiets een "gevoelige" is. Echter, de stabiliteit van de fiets is m.i. weldegelijk een bruikbare (bij de fiets spelen alleen meer zaken zoals gyroscoop en gewoon het actief tegensturen in de valrichting van de bestuurder van die fiets).
Om nog even bij die fiets te blijven: een iets grotere band (en dus wieldiameter en dus naloop) geeft meer stabiliteit net als een lekke band en mul zand minder geeft. Daar speelt vast en zeker die pneumatische naloop ook een (bescheiden, want als alles goed is hard opgepompte banden) rol bij.
En, in principe is het denkbaar dat je in het terrein door harder te gaan rijden meer terugstelmoment krijgt, wellicht zelfs omdat je bij voldoende snelheid ook meer "floatation" krijgt (dat geldt in ieder geval enigszins in mul zand en veen), maar het lijkt mij niet aanbevelenswaardig. Ook op de fiets geldt dat je soms goed door het mulle zand of over het grindpad komt als je maar voldoende snelheid hebt ... voor hetzelfde geld ga je alleen maar harder op je snufferd. (Daar zie je wel weer een voordeel van de 4x4: je komt hoogstens stil te staan terwijl je met de fiets makkelijk tegen de vlakte gaat. Been there done that - op een grindweg - je zou je op zo'n moment een motorpak wensen.)
Groeten MarcS