Tja, achteraf is het makkelijk om een koe in de kont te kijken
Zoals de auto stuurde (het sluipt erin) kan ik zeggen dat het stuurwiel een speling had van een ruime centimeter. Nadat de WW de boel weer vastgezet had was deze hele speling verdwenen en stuurde m'n 130 weer strak (tja, zo kan het dus ook/moet het zijn).
Nadat een aantal jaren geleden een onbekend gebleven "onbenul" een stuk rubberen wang uit de (in de uiterste links uitgedraaide stand staande) linkervoorband van m'n geparkeerd staande 130 reed, heb ik de nare gewoonte om m'n wielen recht te zetten voordat ik de auto verlaat.
Het is misschien beter om dit in de laatste meter rijdend te doen (Murphys Law van wrijvingcoëfficientie) maar de voorwieltrein van mijn terreinwagentje zou hier toch tegen moeten kunnen........
Van weerstand naar nagenoeg loos zat een heel korte traploze overgang. Eerst begrijp je werkelijk niet wat er gebeurt. Dan besef je het en denk je "Kut, net reed ik nog 120km" en voel je de kippevel op je onderarmen komen. Al die tijd draai je "hulpeloos het stuurwiel links en rechts rond tot "tie binnen een tiental seconden volslagen weerstandsloos ronddraait. Ik denk dat hierdoor het slicks symptoom is ontstaan.
Jan