Dat ik kastelein ben en er een 'aangepast' levensritme op na houd (nooit voor 4 uur te bed) weten de meesten van jullie wel inmiddels. Dat ik heel erg tevreden alleenstaand en kinderloos ben misschien niet. Dat een derde van de ruim 1500 aangemelde deelnemers kinderen zijn deed me even achter de oren krabben want ik weet, juist omdat ik kastelein ben in Brabant, dat als papa en mama het rustig aan doen omdat ze er even uit zijn de kinderen vaak helemaal los gaan.
Ik ben me bewust van de feiten dat de LRCH een echte gezins-club is en dat er zich heel veel hondenliefhebbers onder bevinden en ook dat er een hele hoop leden zijn die er een in mijn ogen eigenaardige voorliefde voor lederen hoeden op na houden
Ik pas me uiteraard maar wat al te graag aan dus aan mij gaat het niet liggen. Maar toch hoop ik, op mijn beurt, me ook wat te kunnen ontspannen. Zo vaak knijp ik er namelijk niet tussenuit. Dus, wat zijn de ervaringen van mede-kinderlozen en / of uitslapers?
Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen hekel aan kinderen maar ze vormen een wereld die ik gewoon niet altijd even goed trek. Zeker 's ochtends niet