Roger B. schrijft:
Landmarcs schrijft:
iedereen die winterbanden serieus neemt zal zeggen dat je (behoudens de uitzondering die de regel bevestigt) de voor de auto smalst toegelaten band moet verkiezen boven een bredere maat. Hoe smaller de band hoe beter hij "bijt" in sneeuw en verijsde sneeuw.
Groeten MarcS
een algemene regel gestoeld op het feit dat je in bewoond gebied, op een verharde weg met een laagje winterse neerslag rijdt...... IN scandinavie of zo, ver van de bewoonde wereld waar niet elke dag of vaker geschoven wordt kan dat anders uitpakken
Ligt zoals bij alles volledig aan de situatie... als het diepe losse sneeuw is wil je juist zo veel mogelijk oppervlak omdat je anders te diep weg zakt (zie maar eens wat voor joekels er op die ijslandse gletscher-rijders ligt.)
maar in een dun laagje van enkele centimeters, dat doorgaans op een weg ligt, zul je wel voordeel hebben om tot op de harde ondergrond te komen.
Die gasten in IJsland die over de sneeuw rijden doen dat op zomerbanden of zo? :woohoo: :woohoo: Maar die snappen er natuurlijk weer helemaal niks van.
Marc gaat er altijd vanuit dat er een harde laag is om naar toe te zakken en dat je die bereikt voordat je diff ter aarde besteld is. Een gewaagde aanname als je ook wel eens naast het asfalt rijdt. ;)
Heren, Voordat we IJsland tot de norm verheffen ... Nee, IJsland is een uitzondering en niet eens de uitzondering die de regel bevestigt.
Qua door de sneeuw zakken en qua met het differentieel vastlopen op de sneeuw vraag ik me af of jullie wel eens sneeuw gezien hebben (ja ja, ik geloof het zo, ongezien).
Anyway, ook ik heb wel eens sneeuw gezien (zelfs Scandinavische sneeuw) en soms zag ik meer sneeuw als zelfs een doorgewinterde langlaufer leuk vond. Langlaufen is niet mijn ding, met sneeuwschoenen lopen des te meer, en als ik met sneeuwschoenen van ruim 20 bij 72 cm door de sneeuw loop – sneeuw van allerlei kwaliteiten en diepten – dan valt me steeds weer op dat zelfs zo'n groot oppervlak lang niet altijd een garantie is voor "floatation" (er is wel iets teveel van mij, dat weet ik).
Vergelijk dan deze sneeuwschoenen met de footprint van de LandRover ... met laten we zeggen 5x mijn gewicht per wiel, en houd rekening dat een lopende mens het moet hebben van de draagkracht van steeds één voet/sneeuwschoen .... dan snap je die IJslanders wel. Ga je van de verharde weg af en het heeft serieus gesneeuwd dan zie je echt niet waar je rijdt en dan moeten je banden dus zo breed zijn dat het niet uitmaakt of er een greppeltje is (met sneeuwschoenen overkomt je dat ook wel eens dat je in een verborgen diepte stapt ... dat kan lastig en koud zijn maar is dan deel van de sport).
Aangezien je evenwel als je naar de Noordkaap rijdt, of gewoon naar de Ardennen, Eifel of Vogezen dan heb je dus helemaal niks aan die IJslandse oplossing.
Verreweg de meeste tijd wil je dat je winterbanden "bijten" en een "laddertje" in de sneeuw maken, nl die prachtig scherpe afdruk van die smalle winterband. En graag wil je op aangereden sneeuw, verijsde sneeuw, en eventueel ijzel nog wat grip hebben en dan wil je al helemaal een "bite" hebben.
Daarom dus zegt iedereen die langere einden in de sneeuw - dwz besneeuwde wegen - rijdt dat smalle winterbanden de eerste keus zijn.
Groeten MarcS
PS Ter verhoging van de feestvreugde: Vredestein heeft ook geen IJslandbanden in het programma.